Landmannalaugar

Landmannalaugar

Landmannalaugar (w tłumaczeniu - Baseny ludu) - to kraina geograficzna leżąca na północ od lodowca Myrdalsjokull ( bliżej znajduje się lodowiec Torfajokull), lub na wschód od wulkanu Hekla.

Charakteryzuje się ciekawymi formacjami geologicznymi, między innymi takimi jak: kolorowymi górami ryolitowymi, obsydianowymi polami lawy, naturalnymi basenami termalnymi.


  Wiele okolicznych gór mieni się szeroką paletą  kolorów, od czerwieni, poprzez róż, brąz, zieleń, żółć, niebieski, fiolet, czerń i biel. 







 Występują tu również jeziora, gdzie jezioro Frostastaðavatn, leżące niemal bezpośrednio przy drodze F225 prowadzącej do kempingu i głównej bazy wypadowej na okoliczne szlaki, jest jednym z większych w okolicy.
 

Jezioro Frostastaðavatn.

 Bláhnjúkur

Znajdują się tutaj również dwa popularne wśród turystów szczyty wulkaniczne:  Bláhnjúkur oraz Brennisteinsalda.

 Bláhnjúkur, którego nazwę tłumaczy się jako - niebieski szczyt, mierzy 945m n.p.m. Jego zbocza w istocie wpadają w odcień koloru niebieskiego dzięki charakterystycznemu dla tego miejsca odcieniu popiołu i lawy.

 Jest wulkanem wygasłym, a ostatnia erupcja miała miejsce około 50.000-90.000 lat temu.

 

 

 Szlak biegnący od podnóża  Bláhnjúkur aż niemal do Brennisteinsalda nazywa się Grænagil. Możemy tu iść niezwykle urokliwym kanionem, pełnym barw, i ciekawych form geologicznych.
.

Brennisteinsalda (czyli "fala siarki") jest wulkanem o wysokości 855 m n.p.m.  

Brennisteinsalda

Nazwa w tłumaczeniu oznacza : fale siarki. Pochodzi od dużej ilości siarki jaka znajduje się na stokach wulkanu. Można dostrzec tu też inne kolory, takie jak: zieleń - od mchów i porostów, czarny i niebieski od lawy i popiołów, czerwień od żelaza w ziemi.  

 
  Brennisteinsalda jest nadal czynnym wulkanem, czego dowodem mogą być liczne fumarole, i wycieki siarki.

Uważa się również, ze jest to najbarwniejsza góra w Islandii.

Więcej zdjęć: https://plus.google.com/u/0/photos/108677385925297275633/albums/5951405750059008065

Haifoss i Granni

Haifoss ( z lewej ) i Granni ( po prawej )

Haifoss i Granni

Háifoss i Granni to wodospady znajdujące się w pobliżu w wulkanu Hekla w południowej części Islandii.  

   Dopływające do progu wodospadu Haifoss wody rzeki Fossa spadają w dół z wysokości 122 m, co czyni go drugim najwyższym ( zaraz po wodospadzie Glymur - 198 m) wodospadem na Islandii.
   Jak sama nazwa wskazuje - Haifoss czyli "wysoki wodospad" - faktycznie wysokość, jak i ilość wody jaka spada w dół robi wrażenie.












 

  Rzeka Fossa jest dopływem najdłuższej rzeki na wyspie Þjórsá.

 Drugi, sąsiadujący z Haifoss wodospad - Granni, wiele wysokością mu nie ulega, lecz ogólnie przyjmuje się wysokość Haifoss za główną.

   Granni w języku islandzkim oznacza "sąsiada", co nie odbiega od stanu faktycznego.


  

Oba wodospady wcinają się w głęboki kanion.

   W pobliżu Haifoss i Granni znajduje się wiele mniejszych wodospadów,  dodając całości dużego uroku.

  "Przecięty" kanion wyraźnie ukazuje warstwy popiołów, lawy, bazaltu i gruzu który odkładał się i kamieniał przez tysiące lat, a który żmudnie odsłoniła przepływająca nieustannie woda.







Więcej zdjęć: https://plus.google.com/u/0/photos/108677385925297275633/albums/5948459076113194833

Flora Teneryfy

Strelicja królewska, znana także jako rajski ptak

Teneryfa - flora

    Teneryfa - największa z wysp Makaronezji, wchodząca w skład Wysp Kanaryjskich, dzięki położeniu przy północno-zachodnim wybrzeżu Afryki posiada klimat zwrotnikowy, dzięki któremu występuje na niej roślinność odporna na niedobór wody i skazana na wysokie temperatury. 

  Teneryfa to wyspa z własnym, charakterystycznym klimatem, a właściwie z wieloma różnymi mikroklimatami, dzięki którym miejsce to posiada tak unikatowy, bogaty i zróżnicowany ekosystem. Zarówno fauna, jak i flora wykorzystują różnorodność wyspy, aby rosnąć i wykształcać nowe gatunki. Na wyspie odnajdujemy ponad 1000 gatunków roślin, wśród których ponad 100 żyje jedynie na tej wyspie.

Wilczomlecz kanaryjski jest endemicznym gatunkiem roślin typowym dla niższych obszarów Teneryfy.

Rubinowy żmijowiec, niestety już przekwitły.

   Dzięki podziałowi wyspy przez wysoki masyw górski ( z najwyższym szczytem wyspy - Pico del Teide) na dwie części - wschodnią i zachodnią, mamy tu wyraźny podział na strefy klimatyczne. 

  Wschodnia część wyspy jest sucha i gorąca , dzięki oddziaływaniu pobliskiej Afryki. Zachodnia zaś posiada klimat bardziej wilgotny, gdzie występowanie chmur czy częstych mgieł nie jest niczym nienaturalnym, jest tu chłodniej i wilgotniej, a to za przyczyną oddziaływania Atlantyku.

   Dzięki odosobnieniu wysp występuje tu wiele endemicznych gatunków roślin takich jak między innymi rubinowy żmijowiec, wilczomlecz kanaryjski czy dracena smocza.

   Na Teneryfie należy wyróżnić sześć stref różniących się klimatem, ukształtowaniem terenu i innymi cechami.

Smocze drzewo

    Mamy więc strefę Cardonal obejmującą obszar od poziomu morza do wysokości 700 metrów n.p.m. Jest ona pokryta krzakami przystosowanymi do suchych warunków.
Dalej, na wysokości od 200 do 600 metrów n.p.m. znajduje się strefa przejściowa, zwana Lasami ciepłolubnymi, z dużą liczbą gatunków endemicznych.

   Strefa Lasów wawrzynowych sięga tysiąca metrów i porośnięta jest dużą liczbą drzew.
Od poziomu 1000 metrów rozpoczyna się strefa najbardziej zróżnicowana. Możemy tam odnaleźć wrzosowiska z suchymi krzewami, rejony nieco obumarłe, a także obszary porośnięte przez sosny.

    Na wysokości 2000 metrów docieramy do gór wysokich, których roślinność jest wyjątkowa. Spotykają się tam piękne i kolorowe rośliny rosnące na przekór trudnym warunkom panującym w Parku Narodowym Teide, na najwyższej górze Hiszpanii.

Występują tutaj również licznie palmy różnych gatunków.

Opuncje upodobały sobie tutejszy klimat, rosną do dość pokaźnych rozmiarów drzewa.

   Liczne krzewy, kaktusy, czy drzewa, obficie kwitną fantazyjnymi kwiatami. Wszystko jednak uzależnione jest kiedy się Teneryfę odwiedza. Niemniej mimo dość surowego klimatu, przynajmniej po jego wschodniej stronie, nie będziemy narażeni tylko na nagie skały, suche patyki i piach. Natura potrafi tu miło zaskoczyć.

 

  Oczywiście temat flory Teneryfy w tym małym artykule nie jest wyczerpany. Nawet dość dobrze nie jest "liźnięty". Chciałem tylko pokrótce ukazać ten ciekawy świat na atlantyckiej wyspie.

Aquarium Berlin

   Tuż przy głównym wejściu do Berlińskiego ZOO znajduje się budynek Aquarium Berlin na zwiedzenie którego osobiście zachęcam.

Budynek dzieli się na trzy części: akwarium, terrarium i insektarium. Możemy tu oglądać ponad 9 tyś. okazów z 800 różnych gatunków ryb, skorupiaków, gadów, płazów, pajęczaków i owadów. Znajduje się tutaj niezwykłe bogactwo różnorodności gatunkowej skupionej na niewielkiej przestrzeni.

 

 Dzięki temu jesteśmy w stanie przejść trzy kondygnacje w niedługim czasie, nie martwiąc się o nogi.

 
   W samum dziale poświęconym środowisku wodnemu , mamy możliwość podziwiania ryb, skorupiaków i bezkręgowców z wód słodko jak i słonowodnych.