Jezioro Recze

Jezioro Recze widoczne z drogi nr 102.

.Jezioro Recze

     Jezioro Recze – to jezioro na wyspie Wolin, położone w województwie zachodniopomorskim w powiecie kamieńskim w gminie Wolin.

Recze widziane vis-à-vis drogi nr 102.

 
   Jadąc trasą nr 102 , z Dziwnowa do Międzyzdrojów, lub odwrotnie, tuż przy wsi Kołczewo (województwo zachodniopomorskie) mijamy leżące przy samej drodze na pozór całkiem normalne, niewielkie jezioro. Jest świetnie widziane z auta, gdy jedziemy ową drogą.

 

  Lecz jeśli choć na chwilę zdecydujemy sobie wyprostować nogi po dłuższej czy krótszej jeździe, a następnie odważymy się zrobić mały spacer dookoła jeziora - na pewno nie będziemy zawiedzeni.

   Raz, że dobrze zrobi to naszym nogom i płucom; dwa - widoki wbrew pozorom są przyjemne dla oka; trzy- wiedza o tym , że  jezioro Recze jest kraterem impaktowym powinna nas bardziej zainteresować.

   Długie na 269 m i szerokie na 169 m, zajmujące 4,46 ha jezioro powstało na skutek uderzenia meteorytu, niestety nie wiem dokładnie kiedy.

Ogólnie wiadomości o tym fakcie są bardziej niż skromne. A szkoda.

Wał wokół jeziora. Wycieczka jego grzbietem świetnie obrazuje
 wielkość i kierunek uderzenia

 

















 Wał wokół jeziora wskazuje z jakiego kierunku owe zderzenie nastąpiło, a mianowicie południowego zachodu  na północny wschód. Prawdopodobnie meteoryt posiadał co najmniej jeden odłamek, który można podziwiać idąc na drugą stronę wału, w kierunku wschodnim od jeziora Recze. Jest dużo mniejsze, bowiem mierzy 116 m długości, i 35 m szerokości. Skryte jest między drzewami.

Mniejsze jezioro, prawdopodobnie powstałe
 z odłamka meteorytu.

   To mało rozpowszechnione i rozpoznawalne miejsce, przez sam fakt swojej zderzeniowej historii powinno być upamiętnione choćby niewielką tablicą informacyjną.  

Jezioro Recze (na mapie błędnie - Racze) zaznaczono czarnym okręgiem; strzałka oznacza kierunek uderzenia.

Żaba trawna

Żaba trawna zwana też płową

Żaba trawna

Żaba trawna (Rana temporaria) – to gatunek płaza z rodziny żabowatych. Należy do żab brunatnych, których to nazwa bierze się od koloru skóry tych zwierząt. Gatunek posiada szeroki zasięg występowania, obejmujący większą część Europy (w tym północne wybrzeża kontynentu) i zachodnią Azję. Zasiedla różnorodne siedliska klimatu umiarkowanego. Jest u nas jednym z najpospolitszych gatunków.

     Cytując Alfreda Brehm'a  w dziele "Życie zwierząt. Ryby,płazy i gady" wydanej w Warszawie w 1967r, możemy się dowiedzieć:

 
"[...] Osiąga ona długość 6-8, niekiedy jednak dochodzi do 10 cm. Wałęsa się swobodnie to tu, to tam po okolicy, będąc czasem na dużym obszarze jedynym przedstawicielem swojego gatunku. Tylko w okresie rozrodu, nie zważając na nic, podąża ku wodzie, tworząc tu wówczas, przynajmniej przejściowo, luźną jednogatunkową wspólnotę. Co prawda w stawach i jeziorach silniejsza od niej żaba wodna zatruwa jej życie i wkrótce ponownie przepędza z wody, wobec czego, choć oba te gatunki zasiedlają te same obszary, to jednak nie występują nigdy razem na mniejszym terytorium życiowym, np. w małej kałuży.
[...] Oba opisane gatunki nie przebywają razem także dlatego, że żaba zielona pożera swą brązową kuzynkę, gdzie tylko może ją dopaść."

 Głowa jest mała źrenica oka leży horyzontalnie. Pysk określa się jako zaokrąglony, szeroki, ostro zakończony.
Osobniki dorosłe są mięsożerne, poza sezonem rozrodczym wiodą lądowy tryb życia, polując zmierzchem i nocą. Zdarzają się przypadki zmiany płci. Ten pospolity płaz nie jest zagrożony wyginięciem, pomimo to figuruje w licznych Czerwonych Księgach i Listach.

Zdjęcia: autor
Wiadomości: Wikipedia
                     Alfred Brehm "Życie zwierząt. Ryby,płazy i gady" wydana w Warszawie w 1967r

Wróbel zwyczajny

Wróbel zwyczajny

Wróbel zwyczajny lub wróbel domowy, czasem zwany jagodnikiem (Passer domesticus)jest małym ptakiem z rodziny wróblowatych. zamieszkuje niemal całą Europę i Azję. Pierwotnie wróbel zamieszkiwał półpustynie i stepy, prawdopodobnie pochodzi  z Półwyspu Arabskiego i Azji Mniejszej. Skolonizował ludzkie osiedla kilka tysięcy lat wraz z rozwojem rolnictwa.

   Wróbel osiąga około 15 cm długości, rozpiętość skrzydeł do 20 cm , i wagę około 30 g.

    W Polsce jest objęty ścisłą ochroną
gatunkową ze względu na drastyczny spadek jego liczebności.

    Żywi się głównie nasionami zbóż, .chwastów, drzew i krzewów, nasionami roślin strączkowych, a wiosną drobnymi owadami.
   Dożywa 10 lat.



- Ciekawostka.

    W roku 1958 chiński przywódca komunistyczny Mao Zedong ogłosił program "Wielkiego skoku naprzód", w ramach którego - m.in. realizując hasło, że gospodarką dowodzą "generał żelazo, generał węgiel i generał zboże", doprowadzono do zniszczenia znacznych ilości narzędzi rolniczych, które w wiejskich dymarkach przetopiono na surowe i bezwartościowe żelazo.  

 To poskutkowało drastycznym spadkiem plonów, o który Mao Zedong obwinił wróble i rozkazał rok później wszystkim Chińczykom je wytępić (a wraz z wróblami także szczury, muchy i komary) w ramach "Kampanii walki z czterema". W wyniku tej akcji, podczas której wszystkie napotkane ptaki nieustannie płoszono, tak że po kilkudziesięcio minutowym przebywaniu w powietrzu spadały na ziemię martwe z wycieńczenia (wróbel w normalnych warunkach nie lata nigdy dłużej niż kilka minut, zazwyczaj po krótkim locie przysiada), w ciągu kilku dni wytępiono prawie wszystkie wróble w Chinach.

Skutki tych działań Chiny odczuły rok później z powodu plagi szarańczy. Ich larwy, pozbawione naturalnego wroga, rozpleniły się i wyjadły plony. W kraju zapanowała trzyletnia klęska głodu (1959-61), w wyniku której - jak się szacuje - zmarło 30 mln ludzi, głównie na chińskiej wsi, a jedną z jej przyczyn była walka z wróblami.

Tak też dziś, z okazji "Dnia Wróbelka" wszystkim przesympatycznym wróblom życzę wszystkiego naj :)

Zdjęcia:Autor

Tekst:Autor i Wikipedia

Jaszczurka żyworodna

  Jaszczurka żyworodna, żyworódka (Zootoca vivipara) wygrzewająca się w słońcu 19 marca.

  Jaszczurka żyworodna

     Jaszczurka żyworodna, żyworódka (Zootoca vivipara) – jest gatunkiem niewielkiej jaszczurki z rodziny jaszczurek właściwych. Osiąga długość nieprzekraczającą 16 cm, z czego ponad połowę długości ciała stanowi długość ogona (ok. 9,5 cm). Występuje na terenie niemal całej Europy. Jest jedynym z gadów którego występowanie możemy dostrzec na dalekiej północy, w miejscach takich jak  wybrzeże Morza Barentsa czy Morza Arktycznego. W Azji zasiedla jej północną część.

     Zasiedla środowiska bardzo zróżnicowane, w tym wilgotne. Można tu wymienić wilgotne łąki, torfowiska, zwłaszcza wysokie. Żyje też w wilgotnych, najlepiej widnych lasach, na skrajach cienistych lasów, na małych słabo nasłonecznionych polankach, często nad wodami, na brzegach lasów, na wilgotnych terenach porosłych roślinnością krzewiastą, na zakrzewionych skarpach, na łąkach i innych terenach trawiastych, w okolicach strumieni, zwłaszcza porośniętych bujną roślinnością. Zajmuje też wybrzeża morskie, zarówno klifowe, jak i z piaszczystymi wydmami. Zamieszkuje też wysokie góry. Jaszczurka ta zajmuje tereny położone od poziomu morza aż do wysokości 2900 m n.p.m, a wedle niektórych źródeł nawet 3000. Lubi siedliska górskie.
Spotyka się ją również na żywopłotach i w ogrodach wiejskich. Unika terenów suchych.

    Choć jaszczurka żyworodna winna być względem swojej nazwy żyworodna, w rzeczywistości taką nie jest. Rozmnaża się właściwie przez jajożyworodność, choć niektóre źródła określają ją jako żyworodną.

   
    Jaszczurka żyworodna prowadzi dzienny tryb życia.
Przebudzenie ze snu zimowego może nastąpić nawet w lutym, zazwyczaj jednak letarg kończy się w marcu.
 

 
  W razie poczucia zagrożenia jaszczurka ta chowa się w naturalnych kryjówkach. Schronić się może pod korą drzew, między korzeniami czy kamieniami a nawet na dnie zbiorników wodnych, jeśli nie są głębokie.

Potrafi odłamać swój ogon. Narząd ten następnie odrasta.

    Pożywienie jaszczurki żyworodnej stanowią owady, dżdżownicowate, ślimaki nagie, pająki, wije, stonogi i inne bezkręgowce.

Zdjęcia: autor
Tekst: autor & wikipedia