Stonoga murowa
Ile razy wydobywając starą cegłę czy kamień z ziemi, lub podnosząc z owej deskę lub płytę wiórową, czy inny przedmiot zagubiony wcześniej w niewyjaśnionych okolicznościach i czasie, nad którym zdążyła popracować już natura, ukazały Ci się płaskie, paskudne, i ruchliwe robale wszelkiej maści ? Zapewne wiele. I większość z nich kwalifikuje się jako bohater tego posta.
Stonoga, stonóg, czy bardziej podwórkowo - pancernik, czy czołg.
Oniscus asellus, czyli stonoga murowa właśnie, to skorupiak z rodziny Oniscidae, nazywany również stonogiem myszatym. Jest to niewielkich rozmiarów zwierzę, które często zamieszkuje piwnice lub szklarnie, wyrządzając przy tym ogromne szkody, głównie w hodowli roślin.
Dorasta do 18 mm długości i 6–10 mm szerokości. Kształt ma jajowaty, spłaszczony grzbietobrzusznie. Posiada chitynowy pancerzyk, który jest wodoodporny, stanowiąc ochronę jego ciała. Część grzbietowa składa się z 7 elementów, a odwłokowa z 6 elementów. Posiada 7 par odnóży krocznych, skrytych pod pancerzem. Czułki ma niewielkie, składające się z 3 członów. Oczy występują po bokach ciała.
Stonogi mogą żyć jedynie w środowisku wilgotnym. Unikają miejsc nasłonecznionych, ponieważ może to doprowadzić do śmierci przez wyschnięcie. Można je spotkać pod odstającą korą w lesie, w butwiejących kłodach oraz na cmentarzach czy ruinach zamków. Gdy środowisko nie sprzyja stonogom, ukrywają się one w piwnicach lub szklarniach.
Podstawowym pożywieniem stonogi są butwiejące resztki roślin oraz szczątki zwierząt. Rzadziej żywią się świeżymi roślinami. Czasami zjadają martwe szczątki swojego gatunku a w czasie linienia dochodzi do kanibalizmu.
Tekst: autor i Wikipedia
Zdjęcia: autor
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz