Grzyby II

Grzyby II

    Wrośniak różnobarwny (Trametes versicolor) - ten ładny grzyb dorobił się niemal 70 naukowych nazw, a w Polsce możemy znaleźć informacje o nim wpisując: huba różnokolorowa, hubczak różnobarwny, hubka różnobarwna, skórzak różnobarwny, żagiew różnobarwna. W Polsce jest niedoceniany i uważany za niejadalny, choć np. w Meksyku, Chinach, Hongkongu czy Laosie pojawia się w menu. W medycynie azjatyckiej przypisuje się mu również właściwości
lecznicze Występuje niemal wszędzie, no może poza Antarktydą. W naszym kraju powszechny. Rośnie na pniach i pniakach drzew, często już wkrótce po ścięciu drzewa lub jego obumarciu.

  Pierścieniak grynszpanowy (Stropharia aeruginosa) lub też inaczej - łysiczka niebieskozielona, mimo niezbyt apetycznego wyglądu jest grzybem jadalnym. Zanim jednak wrzuci się ją do garnka, podobnie jak z maślaka należy zdjąć z jej kapelusza śliską skórkę. Zwykle rośnie w lasach liściastych i iglastych, w parkach, czasami wzdłuż dróg, zwykle w gęstym trawiastym poszyciu.W Polsce pospolity. Spotkać go możemy od sierpnia do listopada, zwykle pojedynczo, czasem w grupie kilku sztuk, dlatego też jest rzadko zbierany.

                                                                                          Koralówka czerwonowierzchołkowa (Ramaria botrytis) wcześniej znana pod nazwą gałęźniak groniasty lub (i tu nieco naszych poniosło)  płaskosz groniasty, goździanka groniasta, goździeniec groniasty, kozia broda kalafiorowa, goździec groniasty, koralówka groniasta. W Polsce występuje dość rzadko. Spotkać go możemy w lasach liściastych (zwykle w sąsiedztwie buków) a także w lasach mieszanych. Jest grzybem jadalnym, o łagodnym smaku. Niestety również jest gatunkiem zagrożonym, przez co w Polsce objęty ochroną.  Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem "E" - wymierające. 

  Opieńka ciemna (Armillaria ostoyae) choć jest pasożytem niszczącym drzewa (wywołuje chorobę o nazwie ''opieńkowa zgnilizna korzeni'- prowadzącą do obumarcia drzewa i powodującą białą zgniliznę drewna), jest bardzo cenionym grzybem jadalnym. Jednak by był zdatny do spożycia, powinien zostać wcześniej dokładnie ugotowany, gdyż w stanie surowym może być szkodliwy dla zdrowia. Znaleźć opieńkę ciemną możemy tylko w lasach iglastych, szczególnie świerkowych. Porasta martwe pniaki i korzenie ściętych drzew, czasem rośnie w sąsiedztwie drzew. W Polsce pospolita. Zbierać ją możemy późną jesienią, nierzadko w okolicach pierwszych przymrozków.

W 2001 r. w Malheur National Forest w Górach Błękitnych (ang. Blue Mountains) we wschodnim Oregonie znaleziono osobnika opieńki ciemnej, którego po wnikliwych badaniach uznano za największy (pod względem zajmowanej powierzchni) organizm żyjący na Ziemi. Grzybnia tego pojedynczego osobnika zajmuje powierzchnię 8,9 km². Naukowcy szacują, iż upłynęło 8 tys. lat od czasu, gdy grzyb ten skiełkował z zarodnika (pod względem masy organizm opieńki ustępuje topoli osikowej o nazwie Pando rosnącej w stanie Utah, której klonalny osobnik zajmując 43 ha powierzchni waży 6,5 tysiąca ton).

W 1992 na południowym zachodzie stanu Waszyngton znaleziono okaz opieńki ciemnej. Powierzchnia jej grzybni zajmowała obszar ok. 6 km².

   Kurka żółta lub pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius) to cenionyt ze względu na aromat i smak grzyb.  Rośnie w lasach liściastych i iglastych, często na piaszczystych, kwaśnych glebach. Często pod świerkami pośród mchów. W Polsce jest pospolity i należy do najczęściej występujących grzybów leśnych. Spotkać go możemy na wszystkich kontynentach (poza Antarktydą)
Gdybyśmy usłyszeli o takich grzybach jak: stroczek lisica, lisiec, pieprzyk jadalny, lisica, kurek, pieprznik pospolity, lisiczka, pieprznik gąska, stągiewka jadalna, możemy być pewni, że chodzi o tą samą kurkę żółtą.

Zdjęcia: autor

Wiadomości: net, Wikipedia, zasoby własne