 |
| W Tarnawie na torfowisku wysokim znajduje się jedyne w Bieszczadach naturalne stanowisko boru bagiennego. |
Torfowiska wysokie w Bieszczadach
Torfowisko wysokie tworzy się w środowisku bezodpływowym. Na bardzo ubogim w składniki mineralne podłożu, zasilanym tylko przez wody opadowe, dominują mchy torfowce. One stają się podłożem dla innych roślin: żurawiny, borówki brusznicy, bagna zwyczajnego czy rosiczki okrągłolistnej.
 |
| Bagno zwyczajne |
Torfowisko wysokie jest zbiorowiskiem roślin bagiennych i błotnych ukształtowanym na specyficznym, trudno przepuszczalnym gruncie.
Budują je przede wszystkim mchy torfowce, tworzą one charakterystyczny
układ kępek poprzedzielanych zagłębieniami tzw. dolinkami.
 |
| Bobrowe żeremia utrzymują wodę na torfowiskach. |
Proces tworzenia się torfu jest bardzo powolny, niektóre torfowiska mają i po 10 000 lat.
| Obumarłe rośliny powoli zwęglają się w środowisku wodnym ubogim w tlen. Torfowiska wysokie są bardzo zakwaszone, ubogie w związki azotu i wapnia. |
| Powierzchnia każdego z torfowisk wysokich wznosi się najwięcej w części centralnej, gdzie przyrost torfu jest najszybszy , bo około 1 mm/rok, i często też trwał najdłużej. |
 |
| Tatarak |
Powierzchnia każdego z torfowisk wysokich wznosi się najwyżej w części centralnej, gdzie przyrost torfu jest najszybszy, bo około 1 mm/rok, i często też trwał najdłużej.
W Tarnawie na torfowisku wysokim znajduje się jedyne w Bieszczadach naturalne stanowisko boru bagiennego.
Torfowiska wysokie nad Sanem mają największe powierzchnie, na przykład torfowisko wysokie Litmierz oraz Tarnawa Wyżna I liczą sobie po 9 ha. Są także najgrubsze - warstwa torfu Tarnawy Wyżnej A wynosi ponad 6 m.
