Vestmannaeyjar

Klify witające podróżnych. Klettsnef, Klettshellir, Drengir ...

Vestmannaeyjar

  Archipelag Vestmannaeyjar znajduje się na północnym Atlantyku, 9 km na południe od wybrzeży Islandii.
Archipelag tworzy grupa 15-18 wysp, w zależności od tego, jak są one klasyfikowane, i około 30 skalnych filarów.



  Nazwa archipelagu wzięła się od staronordyckiego słowa "Vestmenn" (ludzie zachodu) które oznaczało osiadłych tam wygnańców i uciekinierów z Irlandii.
Większość wysp jest pochodzenia wulkanicznego z wciąż czynnymi wulkanami.

Widok na południowy kraniec wyspy i wulkan Helgafell.

  Wyspy zostały utworzone przez podwodne erupcje wulkaniczne wzdłuż 30-kilometrowej szczeliny ciągnącej się od południowego zachodu na północny wschód.



 





 Ostatnie erupcje miały miejsce w 1963 w wyniku której powstała wyspa Surtsey. W 1973 wybuchł wulkan Eldfell na Heimaey niszcząc miasto Vestmannaeyjar.

Największą wyspą jest Heimaey, 13,4 km2

Jedne z wielu skalnych filarów.

   Wędkarstwo i myślistwo są tradycyjnym i podstawowym filarem gospodarki wyspy. Bogate łowiska otaczają archipelag. Przez wiele lat Heimaey była jedną z największych stacji rybackich Islandii. W sezonie ludzie z całego kraju, i z różnych środowisk przybywali tutaj, aby pracować długie godziny i zarabiać pieniądze - duże pieniądze. Obecnie statki są większe i bardziej zaawansowane technologicznie, również produkcja została przeniesiona z ląd.

   Rankiem 14 listopada 1963 roku, załoga na pokładzie kutra rybackiego Ísleifur II zaobserwowała kolumnę czarnego pyłu wydobywającego się z morza, na południowy-zachód od Heimaey. Erupcja wulkanu zaczęła się na dnie morza, która miała trwać prawie cztery lata. Drugiego dnia erupcji wyspa Surtsey miała już 10 metrów wysokości. Kiedy erupcja dobiegła końca - 5 czerwca 1967 roku, wyspa pokrywała 2,8 km kwadratowych i osiągnęła wysokość 170 m n.p.m. Surtsey jest chroniona przez prawo i stała się rezerwatem dla ptaków. Wstęp na nią mają tylko naukowcy. Niestety ocean odbiera co swoje, tym samym wyspa powoli zanika.

Szczyt wulkany Eldfell. Jeszcze wydobywa się z niego gorący gaz.

   23 stycznia 1973 roku, tuż przed drugą w nocy na Heimaey rozpoczęła się erupcja wulkanu Eldfell . Otworzyła się szczelina na wschodniej stronie wyspy.
Erupcja zakończyła się 3 lipca 1973 roku. W ciągu sześciu miesięcy powstał nowy wulkan wysokości 225 m.  Pole lawy utworzyło na wschodzie wyspy kwartał równy 3,3 km kwadratowy. Około 360 domów zostało zakopanych przez lawę i popiół, wiele innych poważnie uszkodzony. 

  Wyspy cieszą się najwyższą średnią roczną temperaturą w kraju. Przepływający w sąsiedztwie archipelagu Golfsztrom, ma silne działanie ocieplające, szczególnie w zimie.