Eyjafjallajokull

  Eyjafjallajokull podczas erupcji z marca 2010 roku.

Eyjafjallajokull

 

   Eyjafjallajökull to czynny wulkan o obecnej wysokości 1666 m n.p.m, znajdujący się w masywie Eyjafjöll w południowej Islandii, położony na zachód od wulkanu Katla w pobliżu lodowca Eyjafjallajökull. Nazwa składa się z trzech słów, które w języku islandzkim oznaczają - lodowiec masywu Eyja (nazwa masywu pochodzi z kolei od słowa wyspa). W ciągu ostatnich 1100 lat do erupcji Eyjafjallajökull dochodziło czterokrotnie: w 920, 1612, 1821-1823 i w 2010 - która to odbiła się szerokim echem w świecie, paraliżując niemal całą strefę lotów cywilnych w Europie.


 Krótka relacja w wyprawy na wylkan Eyjafjallajokull podczas jego erupcji

 Podczas pierwszego przebudzenia wulkan wypluwał z siebie fontanny lawy i deszcz drobnych ziarenek szklistego, czarnego materiału wulkanicznego, przypominającego drobny piasek.

Aktywność sejsmiczna pod lodowcem Eyjafjallajokull rozpoczęła się pod koniec grudnia 2009 i przejawiła się jako tysiące drobnych trzęsień ziemi o natężeniu 1–2 stopni.

Widok z lodowca Eyjafjallajokull na Ocean Atlantycki

  26 lutego 2010 Islandzki Instytut Meteorologiczny za pomocą przyrządów GPS zlokalizowanych w okolicach Þorvaldseyri około 15 kilometrów na południowy wschód od miejsca wybuchu określił, że doszło do przemieszczenia się skorupy ziemskiej o 3 cm w kierunku południowym, z czego 1 cm przemieszczenia miał miejsce w przeciągu ostatnich czterech dni. Ta aktywność sejsmiczna została wywołana przez ciśnienie powstające przy przesuwaniu się magmy spod skorupy ziemskiej do komory wulkanu.

 
 Nasilenie się aktywności sejsmicznej nastąpiło pomiędzy 3 i 5 marca. W okresie tym zarejestrowano około 3 tysięcy drobnych, odczuwalnych w okolicznych miastach trzęsień ziemi o nasileniu około 2 stopni.

   Ostatecznie erupcji wulkanu Eyjafjallajökull nastąpiła 20 marca 2010. Szczelina wulkaniczna miała około 500 m długości, przebieg z północnego wschodu na południowy zachód. Od 10 do 12 zlokalizowanych na jej linii kominów wulkanicznychwyrzucało lawę oliwinowo-bazaltową o temperaturze około 1000 °C na wysokość do 150 m.

 Różnica temperatur (na lodowcu wówczas temperatura wynosiła około -10'C a przy wulkanie ponad +20'C i więcej) doprowadzała do zjawiska tworzenia się krótkich ale gwałtownych trąb powietrznych.

  Druga szczelina powstała 31 marca około 200 m na północny zachód od pierwszej. Ma ona około 300 m długości a wydobywająca się lawa płynęła do kanionu Hvannárgil. Nie zarejestrowano przy jej powstaniu żadnej aktywności sejsmicznej ani też przesunięcia skorupy. Obie szczeliny mają ten sam komin wulkaniczny.

 

... i tak wyglądał pierwszy z dwóch wybuchów wulkanu Eyjafjallajokull w 2010 roku.

Zdjęcia: autor
Wiadomości: Wikipedia, autor