Błędne Skały

Błędne Skały

   Błędne Skały (niem. Wilde Löcher) –to skalny labirynt na krawędzi płyt górno kredowych piaskowców ciosowych, na zachodnim krańcu stoliwa Skalniaka (915 m), na wysokości ok. 850-860 m., o powierzchni 21,14 ha. Położony jest w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych w Górach Stołowych.

  Niekiedy porównywano Błędne Skały do ruin zamczyska. Według legendy Błędne Skały stworzył Liczyrzepa. 

  Panująca tu wilgoć i mrok sprzyjają rozwojowi roślinności naskalnej, zwłaszcza mchów i porostów, a w miejscach bardziej suchych także karłowatych świerków, brzóz i jarzębiny. Całość tworzy niezwykłe uroczysko (chronione jako rezerwat przyrody) i jeden z najatrakcyjniejszych zakątków Gór Stołowych.

  Błędne Skały to labirynt szczelin i zaułków, niekiedy niezwykle wąskich, oddzielających bloki skalne kilkunastometrowej wysokości.

   Powstałe bloki skalne tworzą kilkusetmetrową trasę turystyczną o niepowtarzalnym uroku, którą zwiedzając często dosłownie przeciskamy się pomiędzy skałami wąskimi szczelinami. Wysokość korytarzy waha się w granicach 6-8 m, szerokość jest różna - miejscami wynosi tylko kilkadziesiąt centymetrów.

   Sieć regularnych spękań w skałach, modelowanych procesami wietrzenia mechanicznego i chemicznego, została przekształcona w system rozwartych, głębokich na 6-12 m, miejscami bardzo wąskich (kilkadziesiąt cm.), szczelin i skalnych zakamarków, częściowo przykrytych skalnymi blokami, które zwano dawniej Dzikimi Dziurami lub Wilczymi Jamami. Różnice w odporności na wietrzenie i erozję warstw piaskowców o lepiszczu krzemionkowym bądź marglistym powodują niezwykłe urzeźbienie ścian występujących tu skalnych wąwozów, tuneli i pojedynczych skałek, nadając im fantazyjne kształty grzybów, maczug, klepsydr, baszt, kształtujących niepowtarzalną scenerię "skalnego miasta".

   Błędne Skały są obszarem ochrony ścisłej i znajdują się w Parku Narodowym Gór Stołowych.

Wg Wikipedii:

Skalne miasto, labirynt skalny – zespół skalnych form ukształtowania powierzchni Ziemi: skałek, ambon, baszt czy grzybów skalnych, itp., skupionych w pobliżu siebie i oddzielonych wąskimi rozpadlinami.