Þórisjökull to również wulkan, którego świetność kończy się wraz z ostatnim zlodowaceniem. Wszędzie w okolicy możemy odnaleźć ślady jego erupcji. Na szczycie Þórisjökull, w miejscu stylu lodu ze skałami, widoczna jest różnokolorowa lawa.
Najnowsze badania pokazują, że lodowiec jest częścią systemu wulkanicznego Prestahnúkur i znajdują się pod nim aktywne systemy kolumn magmowych.
Lodowiec w najwyższym miejscu wznosi się na 1350 m n.p.m. Jeszcze w XVIII w. Þórisjökull był częścią sąsiadującego z nim od wschodu lodowca Langjokull. Jak wszystkie islandzkie lodowce, od pewnego czasu w skutek globalnego ocieplenia, zmniejsza swoją wielkość. Najbardziej było to zauważalne w ostatniej dekadzie gdzie w szybkim tempie zmniejszył swoją powierzchnie z 32 km2do 25 km2, i proces ten stale postępuje.
Wulkan, jak i okoliczne góry bezpośrednio sąsiadujące z nim (Haraldstindur, Kristinartindur, Litla-Bjornsfell, Stora-Bjornsfell) zbudowane są z tufu wulkanicznego zwanego palagonitem.
W przeciwieństwie do obsydianu , palagonite zawiera w sobie więcej związanej wody, która została dodana w trakcie chłodzenia w środowisku bogatym w wodę. Na Islandii najczęstszym czynnikiem był lodowiec (choć w wypadku wyspy Surtsey oddziaływała woda morska). Występuje od barwy żółto-brązowej po czarną - w zależności od ilości żelaza w skale.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz