Grzyby - cz.I

Pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius) - inaczej też kurka.

Grzyby jadalne

 

  Grzyby zbierano od tysiącleci, i niewiele w tym kierunku się póki co zmieni, przynajmniej u nas. Mimo że nie są zbyt odżywcze, wpisały się mocno w naszą kuchnię i tradycję. "Wyprawa" na grzyby jest niejednokrotnie rodzinnym świętem czczonym niemal z namaszczeniem.

Nie jest to przewodnik czy atlas grzybów. To tylko niewielki artykuł o pewnych mieszkańcach naszych lasów, przedstawienie kilku z 1,5 miliona gatunków. 

 

  Podgrzybek brunatny (Boletus badius)

  Podgrzybek brunatny (Boletus badius) - należy do rodziny borowikowatych. W Polsce występuje powszechnie w lasach iglastych i mieszanych. W lasach sosnowych wysokich z reguły rośnie w trawach, w wysokich świerkowych we mchu, często można go znaleźć pod paprociami, choć zbieranie ich tam nie należy do łatwych, przyjemnych i bezpiecznych, choćby ze względu na kleszcze.

Poza Polską można go spotkać w Ameryce Północnej, Europie Północnej, Japonii i Australii.

O ile człowiek mu pozwoli jego kapelusz jest w stanie dorosnąć do 15 cm średnicy, a sam grzyb do ponad 10 cm wysokości. Pojawia się już w czerwcu, a zbierać go można aż do końca listopada, o ile oczywiście pozwoli pogoda.
Jadalny, nie objęty ochroną.

Podgrzybek zajączek (Boletus subtomentosus L.)

  Podgrzybek zajączek (Boletus subtomentosus L.), a dokładniej borowik zajęczy to sympatyczny grzyb z aksamitnym kapeluszem. Występuje powszechnie na całej półkuli północnej. Rośnie w lasach iglastych i liściastych, szczególnie upodobał sobie sąsiedztwo świerków.

Zajączek dorasta do 10 cm średnicy i jest bardzo lubiany przez robaki. Nie zmienia to faktu, że jest dość cenionym i smacznym grzybem również dla ludzi. 

Zbierać go możemy od sierpnia do października.

Jadalny, nie objęty ochroną.

Borowik szlachetny (Boletus edulis)

   Borowik szlachetny (Boletus edulis) jest jednym z najbardziej poszukiwanych grzybów w naszych lasach. Oczywiście jest przedstawicielem rodziny borowikowatych. Zasadniczo można go zjeść na miejscu, ale wysuszony czy przetworzony na różne inne sposoby również nie traci na wartości.

Występuje w Europie i Ameryce Północnej.
Prawdziwka - bo tak też się go nazywa, spotkać możemy w lasach iglastych, liściastych i mieszanych, tam gdzie występują sosny, świerki i buki. Pojawia się w czerwcu, występuje aż do listopada.
O ile mu się pozwoli, potrafi urosnąć do gigantycznych jak na grzyby rozmiarów przekraczając średnicą kapelusza 30 cm, zwykle jednak dorasta do 25 cm średnicy kapelusza.
Jadalny, nie objęty ochroną.

  Koźlarz babka (Leccinum scabrum)

  Koźlarz babka (Leccinum scabrum) zwany także kozakiem,również należy do rodziny borowikowatych. Występuje w Europie Środkowej, choć na Islandii zbierałem kozaki i to w znacznych ilościach. Rośnie w okolicach brzóz, z którymi tworzy mikoryzę. Zdarza się, że występuje także poza lasem. Na Islandii często spotkać go można na skałach porośniętych mchem i trawą z nieliczną ilością brzóz karłowatych.

Jest smacznym grzybem, którego możemy spożywać bezpośrednio, lub przetwarzać na różne sposoby.

 Występuje od czerwca do października. 

Jego kapelusz potrafi dorosnąć do 20 cm średnicy, ale najcenniejszymi są te mniejsze okazy.

Jadalny, nie objęty ochroną.

Maślak żółty (Suillus grevillei)

   

  Maślak żółty (Suillus grevillei) bądź też maślak modrzewiowy - bowiem występuje tylko w sąsiedztwie modrzewi, jest pospolitym grzybem . 

Występuje w Europie, Ameryce Północnej, Afryce Północnej i Australii.

Należy do rodziny maślakowatych. Charakteryzuje je lepka skórka kapelusza, łatwo się zdejmująca.

Zbierać go możemy między czerwcem a październikiem.

Jadalny, nie objęty ochroną.

Zdjęcia: autor
Wiadomości: Wikipedia, net