Lodowiec Sólheimajokull

Lodowiec Sólheimajokull

    Lodowiec Sólheimajokull jest jednym z jęzorów większego lodowca Myrdalsjokull, znajdującego się w południowej części Islandii (między Skogar a Vik). Sam Sólheimajokull leży w południowo-zachodniej części lodowca Myrdalsjokull.

   Niestety, tak jak inne islandzkie lodowce, na skutek ocieplającego się klimatu Sólheimajokull cofa się i to w dość znacznym stopniu. Z obserwacji dokonywanych na przełomie lat 1930-1964 jego długość zmniejszyła się o 900 m. Obecnie wynosi około 12 km długości, 1, km szerokości i obejmuje 44 km kwadratowe.
 

  Swój początek bierze w kalderze wulkanu Katla na wysokości 1505 m n.p.m (Habunga), a kończy w okolicach 100 m n.p.m. Obecnie podstawa lodowca znajduje się na 11 metrze nad poziomem morza. 
 
 Katla jest jednym z najaktywniejszych wulkanów na wyspie, co też wyraźnie widać na schodzącym lodzie w postaci czarnych przebarwień. To bardzo drobny materiał bazaltowy wyrzucany w powietrze podczas erupcji i opadający na lodowiec.
  

  
  Oczywiście po drodze zbierany jest także inny materiał skalny w postaci różnej wielkości głazów i startej na "pył" skalny, niemniej materiał wulkaniczny odkłada się w lodzie niczym słoje w drzewie.
  Spoglądając przez przejrzyste kawałki lodu bez trudu możemy dostrzec uwięzione drobiny bazaltu.

  Cofający się lodowiec utworzył jezioro z którego wypływa rzeka Jokulsa, przez mieszkańców nazywana "Cuchnącą Rzeką", ze względu na wydobywający się z niej nieprzyjemny odór siarkowodoru. W dolinach przyległych do lodowca często tworzą się laguny, które nagle się opróżniając wywołują krótkie, lecz gwałtowne i niebezpieczne powodzie.

  Rzeka Jokulsa przepływając przez równiny pustyni Solheimasandur wpada do Oceanu Atlantyckiego.