Padalec zwyczajny

Padalec zwyczajny - Anguis fragilis

Padalec zwyczajny

   Padalec zwyczajny (Anguis fragilis) jest gatunkiem beznogiej jaszczurki z rodziny padalcowatych. Z wyglądu przypomina węża z powodu uwstecznienia kończyn, i z tej przyczyny powszechnie mylony jest ze żmiją zygzakowatą, w efekcie czego często tępiony przez ludzi.

    Zasięg występowania obejmuje większą część Europy, sięgając Afrykę i Azję. Jego północna granica przebiega w Szwecji. Populacje z Alp cechują się przystosowaniami do górskiego klimatu.

 Padalec, podobnie jak inne jaszczurki, broni się przed atakiem, odrzucając część własnego ogona. Długość jego ciała dochodzi do 50 cm, z czego połowa przypada na ogon. Poluje wieczorem i w nocy na nagie ślimaki, dżdżownice i owady. Jest jajożyworodny. 

 Ciało padalca jest wydłużone, krępe, głowa mała i słabo odgraniczona, ogon lekko zaokrąglony, słabo zaznaczony, zakończony wyrostkiem. Podobnie jak u innych jaszczurek ogon jest łamliwy. Posiada małe, owalne łuski, tworzące gładką powierzchnię ciała. Ubarwienie grzbietowe jest brunatne, brunatno-brązowe, popielate lub oliwkowe o miedzianym połysku z często biegnącymi wzdłuż grzbietu dwoma ciemnymi liniami. Strona brzuszna jest popielata, szarawa.

Padalec zwyczajny objęty jest ochroną ścisłą.

   Naturalnym zagrożeniem dla padalca są  ptaki drapieżne, ssaki m.in. lisy, tchórze, łasice, inne gady oraz płazy odżywiające się młodymi padalcami

   Ze względu na podobieństwo do węża, oraz brak wiedzy, człowiek przyczynia się stale do niszczenia gatunku.

 Padalec zwyczajny objęty jest ochroną ścisłą.